Porwanie Hannah Anderson / Kidnapped: The Hannah Anderson Story

"Porwanie Hannah Anderson" to film oparty na prawdziwej i dość kontrowersyjnej historii porwania nastolatki oraz zamordowania jej rodziny z 2013 roku.

Zdjęcie rodzinne Hannah Andrson

Sama poszkodowana po obejrzeniu tego filmu, wyszła z pokazu bardzo rozzłoszczona oceniając go jednym słowem "kłamstwo". Na ile film jest prawdziwy i na ile szczera jest sama Hannah myślę, iż wie tylko ona...

Hannah Anderson

HISTORIA PRAWDZIWA

Hannah Anderson, została porwana w wieku 16 lat przez Jamesa DiMaggio lat 40, w sierpniu 2013 roku, po tym jak zamordował jej matkę, ośmio-letniego brata i psa. DiMaggio uciekł z nią do Idaho, gdzie została uratowana sześć dni później przez agentów FBI, którzy podczas obławy zastrzelili porywacza odbierając sobie tym samym szansę jego przesłuchanie.

James DiMaggio

James DiMaggio był wieloletnim przyjacielem rodziny i bliskim przyjacielem ojca porwanej Bretta Andersona, którego poznał gdy jego żona była w 6 miesiącu ciąży z Hannah. Dzieci zwracały się do niego "wujku". Często pomagał rodzinie gdy ojciec rodziny podjął pracę w innym stanie. Był na tyle blisko związany z rodziną, iż całość jego ubezpieczenia na życie w wysokości 112 000 $ miały otrzymać właśnie Hannah i Ethan. Zabierał dzieciaki na wycieczki, w tym Hannah wielokrotnie.

2 sierpnia 2013 DiMaggio zaprosił Christinę, Hannah i Ethana do swojego domu w Boulevard w Kaliforni, twierdząc, iż przenosi się do Teksasu w związku z problemami finansowymi. Miało to być ich ostatnie spotkanie w tym domu.

Sweetwater High School w National City, Kalifornia

3 sierpnia 2013 roku Hannah Anderson miała zostać odebrana przez wujka spod szkoły Sweetwater High School w National City, Kalifornia gdzie miała zajęcia z cheerleaderkami. Jak twierdzi sama poszkodowana : "Kiedy wróciliśmy do domu, on zakuł mnie w kajdanki i związał mi nogi, a potem posadził mnie na kanapie i powiedział mi, jaki jest jego plan," "Powiedział mi, że zamierza mnie porwać i wywieź mnie do Idaho, gdzie moim zadaniem bedzie  po prostu nieść plecaki do rzeki. I że on będzie tam mieszkać. " Według jego słów jej rodzina przebywała w tym czasie w innej części domu.
Jak się później okazało wcześniej zaatakował on rodzinę Anderson. Po opuszczeniu domu podłożył w nim ogień. Christina Anderson matka Hannah, została skrępowana i pobita. Była torturowana, uderzona dwanaście razy łomem i podcięto jej gardło. Ethan Anderson, 8-letni brat Hannah, zginął w pożarze domu. Również był wcześniej torturowany. Pies rodziny został zastrzelony.

Dom DiMaggio

Po odnalezieniu przez strażaków zwłok oraz zgłoszeniu dokonanego przez dziadków Hannah rozpoczęto poszukiwania DiMaggio.

DiMaggio i Hannah zostali dostrzeżeni na pustyni Idaho przez czterech jeźdźców na koniach, którzy w tamtym momencie byli całkowicie nieświadomi zbrodni popełnionych przez DiMaggio. Zwrócili oni jednak uwagę na odzież Hannah która była całkowicie nieadekwatna do rodzaju wyprawy. Później tego samego dnia, Mark Jan zobaczył w wiadomościach materiał o DiMaggio i Hannah i natychmiast skontaktował sie z policją. To doprowadziło do odkrycia samochodu DiMaggio, w opuszczonym i trudnym obszarze górskim.

Mark Jan z towarzyszami

9 sierpnia, zespół około 250 pracowników organów ścigania, w tym około 150 agentów FBI, rozpoczęły przeczesywanie rejonów w Idaho, gdzie przebywał porywacz z swoją ofiarą.
Następnego dnia, około 17:15 znaleziono ich na kempingu w pobliżu Morehead Lake. DiMaggio oddał co najmniej jeden strzał z karabinu, co skłoniło funcjonariuszy do oddania strzałów i zabicia porywacza sześcioma kulami. Jedna trafiła w głowę, jedna w serce i cztery w ramiona i górną część tułowia. Porwana nastolatka została uratowana.

zdjęcie zrobione z drona w dniu wyzwolenia Hannah. Na zdjęciu DiMaggio oraz Hannah

Pytanie czy zabicie DiMaggio było konieczne..

Namiot, gdzie DiMaggio trzymał Hannah na pustyni Idaho przez sześć dni po morderstwie jej brata i mamy

I tutaj rozpoczynają się spekulacje, wątpliwości i niedomówienia wynikające zarówno z samych faktów jak i zachowania samej poszkodowanej Hannah..

Lora Robinson, siostra DiMaggio, od tej pory twierdzi, iż jej brat był niewinny w całej tej sprawie, krytykuje także prowadzenie samego dochodzenia przez San Diego County Sheriff Departament.
Twierdzi, iż DiMaggio mógł tak na prawdę pomagać samej Hannah, ponieważ wcześniej wypowiadał się o niej, iż "Hannah jest problemem"i musi na nią uważać.
Wystąpiła także o 20 milionów $ z roszczeniem przeciwko FBI w sprawie Hannah Anderson.

Lora Robinson

Wątpliwości wokół tej sprawy pojawiły się bardzo szybko i były ściśle związane z samą osobą Hannah. Dziewczyna kompletnie nie okazywała żalu i rozpaczy po stracie bliskich.
Jej ogromna aktywność w mediach społecznościowych oraz sposób jej komunikacji pozostawiały wiele do życzenia i były na pewno sprzeczne z przyjętymi standardami zachowań w obliczu takiej tragedii. Nawet jej własna rodzina była zdezorientowana zachowaniem 16-latki. Jej zachowanie wobec brutalnego podwójnego morderstwa i jej porwania została określona jako "wręcz niepokojąca". Chociaż babcia Hannah broni ją mówiąc "iż można mieć uśmiech na twarzy i żal w sercu".

Nie pomogły także opublikowane wiadomości dotyczące listów od Hannah do DiMarggio znalezionych w jego domu oraz o fakt wymienionych przez Hannah z wujkiem 13 wiadomości tekstowych w dniu porwania. Co prawda Hannah powiedziała w wywiadzie telewizyjnym, że sms-y dotyczyły wskazówek dotyczących miejsca gdzie miała zostać odebrana z obozu cheerleaderek tego dnia, jednakże duża część opini publicznej nie do końca przyjęła te wyjaśnienia za wiarygodne.

Pytań na temat tej sprawy jest na prawdę dużo... czy DiMaggio na prawdę zakochał się w Hannah, jak twierdzi sama poszkodowana i to skłoniło go do tych zbrodni.. czy Hannah brała udział w tej mistyfikacji jak sugerują niektórzy, podając za dowód jej oszustwo z kontuzją oraz mocno seksualne zdjęcia i wypowiedzi publikowane przez nią w mediach społecznościowych zarówno przed tragedią jak i zaraz po niej.. czy brak okazywanego z jej strony żalu i rozpaczy jest dowodem na jej brak serca.. trudno się do tego odnieść i ocenić.. wyrachowana i zimna kobieta czy totalnie bez odpowiedzialności i świadomości dzieciak.. sama Hannah twierdzi, iż opowie swoją historię jak będzie na to gotowa.

Pomimo tych wszystkich wątpliwości, śledczy są pewni, iż "Hannah jest ofiarą w każdym znaczeniu tego słowa."

Zdjęcie, które Hannah opublikowała na Instagramie w dniu pogrzebu swojej mamy i brata... #true-thugs

Trudno na tych zdjęciach dostrzec żal i rozpacz...  Tego samego dnia pojawiła się na Today Show gdzie udzieliła swojego pełnego rozpaczy wywiadu...

rozpacz.. rozpaczą... ale można pochwalić się swoim chłopakiem i faktem iż babcia pozwala na wspólne spanie..

To zdjęcie wywołało ogromną falę krytyki ... pożegnanie mamy i brata - z kawą w dłoni..

Zdjęcia z jednego dnia.. stabilizator raz na jednej raz na drugiej nodze..

http://criminalminds.wikia.com/wiki/James_DiMaggio
http://www.dailymail.co.uk/news/article-2470793/Hannah-Andersons-relative-brands-victims-behavior-disturbing.html
http://www.nydailynews.com/news/national/hannah-anderson-kidnapper-played-russian-roulette-article-1.1480282
http://newsball.com/reward-for-capture-of-james-dimaggio-and-more-about-hannah-anderson/
abcnews.go.com
wikipedia
fox5sandiego.com
ellatinoonline.com
 

Spotlight 2015

"Spotlight" dobre kino opowiadające ciężką historię, na której liście znalazło się także moje miasto.



PRAWDZIWA HISTORIA:


2 lipca 2001 roku nowym redaktorem naczelnym The Boston Globe został Marty Baron, który przeszedł do Globe z Miami Herald. Mimo, iż był nowym i nie znającym specyfiki miasta redaktorem, już pod koniec lipca znalazł interesujący wg niego temat i zaczął nalegać na dalsze prowadzenie kolumny pisanej przez Eileen McNamara, na temat procesów sądowych dotyczących księdza oskarżonego o molestowanie seksualne. Nie przyzwyczajony do praktyk z północy, po tym jak dowiedział się, że sędzia utajnił dokumenty sprawy postanowił kopać jeszcze głębiej i udał się do sądu o odtajnienie akt co dla bostończyków było zaskakującym posunięciem.

Był to początek wielkiego dochodzenia, dzięki któremu upubliczniono ogromną skalę molestowania dzieci przez księży oraz system tuszowania tego procederu przez kościół.

Zespół Spotlight

W 2003 roku członkowie zespołu Spotlight zdobyli Nagrodę Pulitzera za serię artykułów na temat skandalu mającego miejsce w kościele katolickim dotyczącego wykorzystywania dzieci oraz systemu tuszowania tego procederu.

W ciągu śledztwa zespół Spotlight przeprowadził wywiady z ok 40 ofiarami. Gdy historia ta została opublikowana na początku 2002 roku, do redakcji zgłosiło się w przeciągu 1-2 miesięcy ok. 300 dorosłych osób, które przez lata cierpiały bojąc się to zgłosić.

Kościół katolicki miał wielką władzę polityczną w Bostonie i wywierał sporą presję na instytucje, takie jak np. The Boston Globe, dlatego też podczas prowadzonego śledztwa zespół Spotlight musiał być bardzo ostrożny w swoich działaniach chcąc uzyskać dokumenty dotyczące sprawy.
Docelowo śledztwo wykazało, iż prawie 250 kapłanów w Bostonie molestowało dzieci na przestrzeni dziesięcioleci.

Pomimo, iż reporterzy nie byli osobami religijnymi to sprawa ta odcisnęła na każdym z nich mocne piętno. Kościół, religia.. to zawsze były filary wiary i dobroci..

Michael Keaton  i 
Walter "Robby" Robinson

Mark Ruffalo  i 
Michael Rezendes

Rachel McAdams  i 
Sacha Pfeiffer

Liev Schreiber  i 
Martin "Marty" Baron

Brian d'Arcy James  i 
Matt Carroll

John J. Geoghan 

amerykański ksiądz katolicki, który wykorzystywał seksualnie dzieci w parafii w Bostonie Archidiecezji Massachusetts. Był przynoszony kilka razy oraz był kilkakrotnie leczony w ośrodkach leczenia pedofilii.

Dochodzenie w jego sprawie było jednym z wielu przypadków księży oskarżonych o molestowanie seksualne mających swój udział w skandalu, który wstrząsnął archidiecezją w latach 1990 i 2000. Geoghan został ostatecznie skazany za molestowanie seksualne w 2002 roku na 9-10 lat w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Niecały rok później został zamordowany przez Józefa Druce, więźnia który odbywa karę dożywotniego więzienia, który twierdził, że Bóg wybrał go aby zabił Geoghan i tym samym wysłał wiadomość do pedofilów na całym świecie


Kardynał Bernard Law

został zmuszony do ustąpienie z funkcji arcybiskupa Bostonu po serii artykułów opublikowanych przez reporterów śledczych dziennika „The Boston Globe”, którzy dotarli do ofiar księży pedofilów i odkryli dokumenty dowodzące, że Law był jednym z hierarchów chroniących sprawców przed odpowiedzialnością karną.
Na konferencji prasowej w styczniu 2002 roku, kardynał trzykrotnie potwierdzał, że skandal opublikowany przez Globe nie miał miejsca w teraźniejszości : "to wszystko działo się w przeszłości." i zapewnił, że teraz wśród podlegających mu księży nie ma pedofilów, pomimo, iż gazeta miała listę oskarżonych księży, którzy wciąż pełnili posługę, a posiadane przez nią liczne dokumenty potwierdzały tylko fakt, iż kardynał kłamie.

Niestety kościół po raz kolejny zajął się swoją "zabłąkaną owieczką" i zamiast kary podarował kardynałowi szansę na wielką karierę w Watykanie. Bostońska sprawa została potraktowana jak niewielki epizod a informacja o rezygnacji kardynała znalazła się dopiero na 17 stronie gazety watykańskiej Kongregacji ds. Biskupów. Sam kardynał nie miał zamiaru poddawać się amerykańskiemu wymiarowi sprawiedliwości, więc bardzo chętnie skorzystał z przydziału i ochrony w Watykanie.

W maju 2004 roku papież Jan Paweł II mianował go zwierzchnikiem jednej z czterech bazylik papieskich w Rzymie :Santa Maria Maggiore.

Kardynał Law obecnie na emeryturze, wciąż nosi czerwony kapelusz i mieszka wygodnie w Palazzo della Cancelleria, czyli Pałacu Kancelaryjnym.

Według dziennika „The Boston Globe”, Law i inni biskupi ukrywali dokonywane przez księży przestępstwa na dzieciach, po czym przenosili sprawców do innych parafii, gdzie znajdowali oni nowe ofiary.




ks Ronald H. Paquin

Wkrótce po wybuchu skandalu w styczniu 2002 roku, ks Ronald H. Paquin przyznał w wywiadzie dla Globe, że wielokrotnie molestował chłopców w Haverhill i Methuen w ciągu jego 15-letniej posługi. Paquin, twierdził także, że sam został zgwałcony przez księdza w młodości. Archidiecezja Bostonu po cichu rozliczała roszczenia ofiar wobec niego. W grudniu 2002 r Paquin przyznał się do gwałtu na dziecku i został skazany na 12 do 15 lat więzienia.




Mitchell Garabedian 

 

Stanley Tucci  i 
Mitchell Garabedian

jest prawnikiem specjalizującym się w sprawach o molestowanie seksualne. Stał się powszechnie znany i szanowany jako reprezentant ofiar i ocalałych, wykorzystywanych seksualnie przez  duchownych kościoła rzymskokatolickiego w latach 1990 i 2000. Do tej pory jego firma reprezentowała ponad 1000 ofiar i ocalałych i uzyskała ponad 95 mln $ odszkodowań dla ofiar.

Mitchell Garabedian, na temat filmu "Spotlight", nie mówi dużo, jednakże ze swojego miejsca na widowni na premierze filmu "Spotlight" w Coolidge Corner Theatre Garabedian pokazał reżyserowi Tomowi McCarthy - uniesiony kciuk.


Eric MacLeish

Billy Crudup  i 
Eric MacLeish

Eric MacLeish na początku lat 1990 reprezentował setki ofiar molestowania seksualnego przez księży, prowadząc prywatne mediacje pomiędzy kościołem a ofiarami.
MacLeish, co prawda zachęca ludzi do obejrzenia "Spotlight", ale dodaje, że "wydarzenia związane z moją postacią są nie tylko nieprawdziwe, ale są przeciwieństwem tego, co miało miejsce na prawdę."
Choć zdobył spore sumy pieniędzy dla swoich klientów (i siebie) przez "załatwianie spraw" z kościołem rzymskokatolickim, potwierdza, że zachęcał Globe do zgłębiania problemu seksualnych nadużyć księży.


Phil Saviano

Phil Saviano  -
Phil Saviano  - i 
Neal Huff

przez miesiące był wykorzystywany seksualnie przez swojego proboszcza Davida Holley w St. Denis w małej miejscowości Massachusetts Douglas. Chłopiec milczał na ten temat i ze wstydu i strachu nikomu tego nie zgłosił. Nie wiedział także dlaczego nagle, we wrześniu 1965 roku, Ojciec Holley opuścił Douglas. Jak sam mówi "Byłem po prostu szczęśliwy i odczuwałem wielką ulgę, że już go tam nie było."
Nigdy jednak nie zapomniał o tym co przeszedł. W wieku 40 lat, na kilka dni przed Bożym Narodzeniem w 1992 Saviano zwrócił uwagę na małą notkę w The Boston Globe o tym, jak ksiądz o imieniu David Holley, został oskarżony o seksualne wykorzystywanie dzieci w Nowym Meksyku.

"To był moment który zmienia życie", powiedział Roberto Saviano. Szybko dowiedział się, że Holley napastował dzieci także w Denver, Colorado, w El Paso, McCamey, Amarillo i Garden City, wszystko w Teksasie. Za każdym razem gdy jego działania zostały odkryte, kościół skierowywał go na kilka tygodni terapii i przenosił go do innej parafii.

Phil Saviano aby nagłośnić sprawę pozwał diecezję Worcester, która zaproponowała mu 15.500 $ zapłaty jeżeli zgodzi się nigdy nie mówić o tym, co się stało. Jego prawnik zalecał mu przyjąć tą ofertę, jednakże Saviano nie miał takiego zamiaru. W tym czasie chorował na AIDS i postanowił resztę życia poświęcić na tą walkę. Ostatecznie kościół zgodził się zapłacić Saviano $ 12,500 bez klauzuli poufności.

Przez lata Saviano starał się zainteresować media bostońskie tą historią, ale tak na prawdę na każdym kroku odbijał się od ściany... i nie chodziło tylko o Davida Holley, przekonywał.


Co do ojca David Holley, został on skazany w 1993 roku na 275 lat więzienia za osiem zarzutów o molestowanie. Przyznano mu zwolnienie warunkowe w 2004 roku, ale decyzja została uchylona, ​​ponieważ jego ofiary nie zostały powiadomione o rozprawie. Holley miał 80 lat, kiedy w końcu zmarł w więzieniu w 2008 roku.

David Holley

www.bostonglobe.com
www.thetakeaway.org
partnews.brownbag.me
www.bizjournals.com
www.garabedianlaw.com
www.historyvshollywood.com
www.boston.com
kkpp.blox.pl
www.dailymail.co.uk

Dorwać Milata / Catching Milat 2015

Ivan Milat jest prawdopodobnie najbardziej znanym seryjnym mordercą w Australii, morderstwa dokonane przez niego ciągle pozostają jednym z najbardziej makabrycznych rozdziałów w historii karnej w Australii.
W 1996 roku został oskarżony o morderstwa dwóch Australijczyków, trzech Niemców i dwóch brytyjskich dziewcząt : Caroline Clarke, Joanne Walters, Deborah Everist, James Gibson, Simone Schmidl, Anja Habschied i Gabor Neugebaue.

las w Belanglo

Wszystkie jego ofiary były w wieku od 19 do 22 lat. Pierwsze ciało Joanne Lesley Walters z Anglii zostało znalezione 19 września 1992 roku przez przypadkowe osoby, było pochowane w płytkim grobie w lesie w Belanglo, kawałek dalej odnaleziono kolejne ciało, tym razem jej koleżanki Caroline.W październiku 1993 roku, miejscowy człowiek, Bruce Pryor, odkrył ludzką czaszkę i kość udową, po intensywnych poszukiwaniach odnaleziono kolejne ciała.


Morderstwa sprawiały, iż Ivan odczuwał ogromną satysfakcję. Joanne Walters została pchnięta nożem 35 razy, głowa Caroline Clarke została ponad dziesięć razy przestrzelona z broni palnej, Deborah Everist została zamordowana ciosami noża a analiza szkieletu wykazała także pogruchotaną szczękę i czaszkę. James Gibson zginął od ciosów nożem, tak mocnych, że w ich wyniku ofierze popękały kości. Ciała Simone Schmidl, Gabora Neugebauera i Anji Habschied były pochowane w płytkich grobach i nosiły ślady wyjątkowo brutalnego traktowania. Simone została zabita wielokrotnymi ciosami nożem w plecy. Czaszka Gabora była podziurawiona sześcioma kulami. Anji morderca uciął głowę.

Ivan Milat

Ivan Milat ur. 27 XII 1944r. jako syn chorwackiego emigranta. Był piąty z czternaściorga rodzeństwa. Duży wpływ miało na niego środowisko w którym się wychowywał. Od najwcześniejszych lat, Ivan i jego bracia interesowali się strzelaniem i najróżniejszymi rodzajami broni palnej. Ogólnie przez środowisko był odbierany jako miły i pracowity facet.

Swoją pierwszą żonę bił i z tego powodu doszło do rozwodu. Po tym jak żona od niego odeszła Ivan z zemsty spalił jej rodzinny dom. To właśnie wtedy aby rozładować frustracje, która w nim siedziała, postanowił zaatakować po raz pierwszy.

Paul Onions

Jedyną osobą, która przeżyła atak mordercy to Paul Onions. W dniu 25 stycznia 1990 roku, jechał autostopem po przedmieściach Sydney, zaledwie tydzień po przybyciu do Australii w ramach wycieczki  dookoła świata. Szedł na południe, aby podjąć pracę przy zbieraniu owoców, wtedy otrzymał propozycję podwózki od człowieka, który nazywał się Bill, ucieszył się i ją przyjął. Po krótkim czasie, kierowca wyciągnął rewolwer i powiedział do 24-letniego Paula, że to rabunek. Paul zobaczył linki na tylnym siedzeniu i jak sam mówi, przeraziły go bardziej niż pistolet, odpiął pas i wyskakując z samochodu zaczął uciekać. Usłyszał strzały.
Zatrzymał nadjeżdżający samochód, który prowadziła Joanne Berry, w środku była jeszcze jej siostra i pięcioro dzieci... pomimo, iż przerażone kobiety w pierwszym odruchu kazały mu się wynosić, w końcu zawiozły go na policję. Niestety napastnik już zniknął. Mężczyzną, który nazywał siebie Billym był Ivan Milat.

Joanne Berry

Kilka lat później, gdy był już z powrotem w Wielkiej Brytanii, zobaczył brytyjskie doniesienia o ciałach odkrywanych w Lasach Państwowych Belanglo. W 1994 roku w procesie Milata był głównym świadkiem, musiał powrócić do Australii w celu złożenia zeznań i wskazać zabójcę w sądzie.

Ivan Milat

Ivana Milata aresztowano 22 maja 1994r. Przeszukano jego dom w którym odnaleziono dużo osobistych rzeczy należące do ofiar np.: namioty, śpiwory, menaszki , bluzę która należał do Caroline Jane Clarke Ivan podarował swojej dziewczynie. Znaleziono linę na której stwierdzono ślady krwi należącej do Caroline Clarke. W sumie w domach Milata, jego braci i matki znaleziono ponad 300 przedmiotów należących do ofiar.

śpiwór, który należał do Deborah Everist - jedna z pierwszych ofiar Milata

przedmioty należały do Simone Schmidl, którą Milat zasztyletował w 1990 roku

w dachu i ścianach domu seryjnego mordercy Ivana Milat odkryto setki elementów związanych z zamordowaniem siedmiu turystów

Ivan Milat został skazany za siedem morderstw w dniu 27 lipca 1996 roku oraz za usiłowanie zabójstwa, bezprawne uwięzienie i rabunek Paula Onions. Otrzymał siedmiokrotną karę dożywocia i aktualnie przebywa w więzieniu specjalnym w Goulburn w Australii, jego akta są oznaczone jako : nigdy nie może wyjść z więzienia.

Milat, jest kłopotliwym więźniem. Połykał metalowe przedmioty takie jak żyletki czy też zszywki, po to aby móc wyjść z więzienia i spróbować ucieczki ze szpitala a w 2009 roku odciął sobie mały palec plastikowym nożem chcąc go wysłać do Sądu Najwyższego. 27 stycznia 2009 roku wrócił jednak do więzienia po przeprowadzonej operacji, jednakże ponowne przyszycie palca nie było możliwe. W 2011 Milat podjął strajk głodowy, tracąc 25 kg.

Milat z odciętym palcem

Ostatnio jednak opinię publiczną zbulwersowała stworzona przez firmę Goulburn Ghost Tours  możliwość przejścia odpłatnie drogą po lesie, gdzie Ivan Milat zamordował i pochował 7 osób. Firma ta zaproponowała trasę w Belanglo, podczas której zabierali gości na tematyczne wycieczki "z Ivanem Milat przez las". Trasa, która zaczyna się o 6 po południu a kończyła o 3 nad ranem, obiecywała  "skrajny terror" w stylu "po wejściu do Belanglo State Forest mogą Was nigdy nie znaleźć. "
Goulburn Ghost Tours uruchomiło szereg wycieczek po nawiedzonych miejscach w Nowej Południowej Walii, a ta w Belanglo kosztowała 150 $, i zawierała "paranormalny sprzęt i szkolenia, przekąski i herbatę."
Oferta ta została bardzo głośno i stanowczo skrytykowana a firma oskarżona o brak szacunku do ofiar i ich rodzin.

Docelowo została wycofana z rynku, wskazano bowiem, iż firma ta działa nielegalnie na terenie lasów Belanglo.

Ja pozostawię tą propozycję bez komentarza...

OFIARY Ivana Milata

Caroline Clarke

Joanne Walters

Deborah Everist

James Gibson

Simone Schmidl

Anja Habschied

Gabor Neugebaue

www.kryminalistyka.fr.pl
www.dailymail.co.uk
duronaqueda.blogs.sapo.pt
wikipedia.org 
stayathomemum.com.au