Translate

niedziela, 7 czerwca 2015

Jamesy Boy



James Burns: reżyser, poeta, oraz inspiracja dla filmu "JAMESY BOY".



James Burns


Wychował się w Denver, Colorado. Miał 6 lat, kiedy po raz pierwszy został usunięty z domu i od tego czasu prawie połowę swojego życia spędził za kratkami . W wieku 15 lat został sądzony i skazany jak dorosłych i odsiedział 4 lata więzienia w więzieniu o zaostrzonym rygorze.





Wychowywała go samotna matka, która zmagała się z uzależnieniem od narkotyków.
Gdy miał 6 lat zabrała go do nieznanego mu miejsca i bawili się prawie całą noc, grając przy stole w Connect 4. Był wniebowzięty mogąc spędzić z matką czas. Gdy w pewnym momencie wrócił z łazienki, matki nie było.. za to kilku mężczyzn w lateksowych rękawiczkach poinformowało go, iż matka wyszła a on musi pójść z nimi. Nie znał tych mężczyzn, był przerażony.. kopał i krzyczał.. przytrzymali go na ziemi a następnie zamknięto go w izolatce. Tam dostał zastrzyk, który pozbawił go przytomności na kilka godzin.

Po przebudzeniu, nie wiedząc gdzie jest i gdzie znajduje się jego mama, płakał , krzyczał, walił w drzwi... to skutkowało kolejną dawką prochów. Trwało to ok 2 tygodni. Po tym czasie odebrała go matka. Znalazła go nafaszerowanego lekami, na zakrwawionej podłodze w koszuli. Takie przeżycia w izolatce zapewnili mu lekarze z Szpitala Dziecięcego w Kolorado.





Od tamtej pory przebywał w izolatkach wielokrotnie. Zamykano go tam "dla jego dobra", ponieważ był agresywnym dzieciakiem. Przez co otrzymał opaskę z chipem oraz już jako nastolatek był traktowany jako dorosły.




James uważa, iż odosobnienie i izolatka to najgorsze co może się człowiekowi przytrafić.
"W takich warunkach twój umysł staje się Twoim wrogiem. Ludzie różnie sobie z tym radzą.. niektórzy przesypiają całe dni, inni tak jak on wyobrażają sobie iż są w zupełnie innym miejscu."
Według Jamesa deprywacja sensoryczna przychodzi gdy twój umysł zaczyna się obracać przeciwko Tobie. Świetlówki zaczynają brzęczeć głośniej, nie można spać. Gdy się zaśnie przychodzą koszmary. Każdego dnia, kiedy się budził, czuł że coś w nim umiera - a to było najgorsze uczucie, uczucie pustki.
Aby się uratować, zaczął pisać poezję.. dzięki niej przenosił się po za mury więzienia.

Jak sam mówi: "Co mogłem zrobić? Mogłem się zdenerwować. Mógłbym uderzać w ściany, aż moje kostki zaczną krwawić. Mogłem żadać aby strażnicy przyszli i mieć nadzieję że będziemy walczyć  - bo to byłoby lepsze niż brak jakiegokolwiek kontaktu w ogóle. Myślałem, że spędzę resztę życia w więzieniu."
Według Jamesa większość ludzi nie wyjdzie z izolatki bez szwanku, uważa iż niektórzy ludzie spędzają całe swoje późniejsze życie próbując je naprawić. Nikomu nie należy życzyć takiego doświadczenia - to forma tortur. Tym bardziej nie powinny tego doświadczać dzieci.

James Burns poprzez własne doświadczenia i walkę którą musiał stoczyć sam ze sobą postanowił głośno poinformować społeczeństwo jakie szkody może zrobić izolacja. Zrobił film dokumentalny, napisał wiersze oraz pomógł zrobić film o swoim życiu. Rozpoczął także współpracę z American Civil Liberties Union (ACLU) czyli amerykańską organizacją non-profit której celem jest ochrona praw obywatelskich gwarantowanych przez konstytucję.
Sprzedał także prawa do swojej historii bracią White dla których ten film był ich pierwszym. Film został nakręcony w okolicach Baltimore w ciągu pięciu tygodni. Wszystkie postacie w filmie zostały oparte na kompilacji kilku prawdziwych ludzi z życia Jamesa.





Aktualnie James jest poetą i artystą mieszkający w Nowym Jorku. Studiował pisarstwo i poezje
w Borough od Manhattan Community College oraz ma nadzieję kontynuować swoją edukację.
Jego matka wciąż stara się związać koniec z końcem i walczy o lepsze życie. Jego relacje z matką
są jednak dużo lepsze.


Sam film zebrał niezbyt dobre opinie krytyków filmowych. Jak dla mnie można go obejrzeć chociażby ze względu na sam przekaz filmu. No i na FilmWeb ma niezłą notę 7.0



Aktualnie, w USA codziennie w całym kraju, dzieci w wieku do 13 lat zamykane są w izolatkach.
W pokoju wielkości miejsca parkingowego spędzają ponad 22 godzin na dobę.
Dla tak młodych ludzi, którzy wciąż się rozwijają - konsekwencje są katastrofalne.




Poezja Jamesa jest dostępna na stronie:  www.poetrysoup.com















www.reddit.com
pl.wikipedia.org/
www.aclu.org
http://www.jamesburns.nyc

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz